28 Temmuz 2011 Perşembe

ONLAR Kİ SUDA BALIK....

KÖŞETAŞI REHA İLHAN
SÜT GÜNLÜKLERİ (2)
ÇOCUKLAR …BİZİM ÇOCUKLARIMIZ.
Önde Dağıtım ekibi arkada “ben ve sütler” Çamlıbel mahallesine gidiyoruz.
Çocuklarımız süt içsin diye , sağlıklı ve akıllı olsunlar diye onlara süt götürüyoruz.
Süt gibi güçlü , süt gibi ak olsunlar diye..
İlk çocuğumuzu buluyoruz.11 yaşında cin gibi bir çocuk.Sorulara hızla yanıt veriyor.Ahh bir de soru sorabilse…Bunun için yollardayız.Süt içsinler..soru sorabilsinler,sorgulayıp üretsinler diye..
Biraz buruluyorum.Süt içen cin gibi çocuk “spor yapmadığını” söylüyor.…
Sağlam akıl , Sağlam bedende bulunur ..Diyorum kendi kendime…Süt içiyor..bir de spor yapsa…
Sokaklarımızı arıyoruz sokaklar arasında…Uzun sürüyor….Güneş daha ilk bir saatte ben buradayım diyor bize..
Caminin ilerisinde duruyoruz.
Elimi yüzümü yıkamaya koşuyorum…Caminin bahçesinde küçücük kızlar, oğlanlar var..Kuran kursundalar….Çeşmeyi soruyorum…gösteriyorlar…Isınmış su akıyor musluktan…Yüzümü ısıtıyor serinleteceğine..
Evde olmayan bir aileyi geride bırakıyoruz.Kapısına da bir not …Burcu “Eve gelince bizi ararlar tekrar geliriz “diyor..
Güneşin altında ıssız ve sıcak sokaklarda çocuklarımızı aramaya devam ediyoruz.
Bulduğumuz aile,”Biz sütümüzü aldık” diyor.
Şaşırıyorum…
Çamlıbel Aile Eğitim Merkezinden almışlar.
Listede bir sonra ki aileyi bulmak için sokaklara dönüyoruz tekrar.
Yaşlı kadın perdenin arasından uzatıyor kafasını.Gelini için , torunu için alıyor sütleri elimizden.
Kapının dibinde ki zeytin ağacını gösteriyorum.İri zeytinleri seviyorum elimle.”zeytinleriniz de çok güzelmiş” diyorum.Yüzü ışıldıyor.Bir yıl çok bir yıl az verirler diyor..Seviniyor bizi gördüğüne.
Mart ayında başlayan süt dağıtım projesi çok zor şartlarda sürdürülüyor.Büyük bir özveri ile.
Daha önce geldiklerinde bulamadıkları aileleri evde bulduklarında iki aylık sütlerini veriyorlar.
Sütleri alan genç adam ,eliyle karşıda ki evi gösteriyor,”onlara da veriyorsunuz galiba , ama evde yoklar” diyor.
Burcu listeye notlar alıyor.Ziyaret kağıdını bırakıyor kapıya.Her ihtimale karşı genç adama dönüp “geldiklerinde bizi arasınlar “diyor.
Çamlıbel mahallesinin “uzay kafes” sistemli kapalı Pazar yeri var.Bunca yoksulluğun , bunca imar hukuksuzluğunun ortasında bir garip duruyor.Sadece O’na baksanız , çevresinde ki harabe evleri görmeseniz bir başka hayat var sanırsınız.Oysa Pazar yeri bom boş.İnsansız.Ne in var ortalarda…Ne de cin…Kuşlar bile bu yabancı yapıdan uzak duruyorlar.Belediyeciliği bilmeyen insanların bozduğu şehir hayatının anıtı gibi.Yoksulluk içinde yaşamaya çalışan insanlara belediyenin bir armağanı…
Sokaklarında süt dağıttığımız bir şehrin uzay teknolojili Pazar yeri…
Eminim bu kocaman yapıdan gurur duyuyordur belediye başkanı.. Eminim heybetli görünüşü ile nasıl bir hayatı örttüğünü de biliyordur..
Bir çok kez gelip önünden , yanından geçerek çocuklarımızı arayacağız…
Saatler geçiyor…Arabada ki sütler azalıyor…
Yoruluyoruz ,ama ev arama kararlılığımız hiç eksilmiyor…
Bir çocuk daha süt içecek …Gözlerimiz sokak tabelalarında…dolaşıyoruz..

Hiç yorum yok: