KÖŞE TAŞI REHA İLHAN
TEMELİNE İNDİK
Hiç kimseye şunu yap bunu yap demeyen yazılar.
Bence birlikte indik.
Siz istediğiniz kadar ben bir şey yapmadım deyin.
Projenin odağında…”Siz yaptınız …biz yaptık” lafı var.
Yani demem O ki projenin odağı olma durumumuz var.
Kurtuluş savaşımız diyeceğim şimdi siz O da nesi diyeceksiniz.
İşte bu kadar derinden çözüldük.
Kurtuluş savaşımızın birincil düşmanı Yurdumuzu işgal eden şimdiki müttefiklerimiz ve stratejik ortaklarımızdı.
Yani O kadar değiştik.
Cumhuriyetimizin birinci düşmanı ,cahillik , kulluk , kölelikti.Şeyhler , hocalar müritler ülkesi olmayacaktık.
Olduk.
Mezardan kalkıp oy kullananların demokrasisi olarak tarihe de geçtik.
Biliyorum işiniz var , çok meşgulsünüz..O kadar çok meşgulsünüz ki bu yazının bile sonunu getirmeyeceksiniz.
İşte O kadar bu projenin odağındasınız.
Uzağında kalarak.
İçindesiniz.
Ne öğretti bizim cumhuriyetimiz bize..?
“Gitmesen de görmesen de O köy bizim köyümüzdür.”
Öyle mi?
Ne diyor Başbakan , “Sıkıysa gelsene buralara , hadi gel de göreyim “ diyor.
Projenin eş başkanı olan kişi söylüyor bunu.
Vardır bir bildiği.
Proje bölmek üzerine kuruluydu. Proje değiştirme , dönüştürme üzerine kuruluydu.
Projenin odağını görüp gereğini yapmayınca , hepimiz projenin odağı olduk.
Artık hepimiz bu projenin figüranlayız.
Cahillik , kölelik , kulun kula kulluğu , şeyhlerimiz , hocalarımız okyanus ötesinden bize selam söyleyen , bizim okyanus ötesine selam durduğumuz uzaktan kumandalı bir proje bu.
Cumhuriyetimizin “milli eğitim” dediği şey artık hiçbir şey değil.
Onlara bakarsanız çocuklarımızın okula gitmesine de gerek yok artık.
Yarın bizi yönetecek olan çocuklarımızın , bilmesi , öğrenmesi , düşünmesi bu projenin istediği bir şey değil.
Bu proje Ümmetleşme projesi.
Biat Demokrasisi…
Tarikatlar vesayeti …
Hepimize kutlu olsun.
