Güzel gözlü kız bana bakıyor...
Gözlerindeki pırıltı yakalıyor beni...
Sevimli ve samimi bir bakış…
Bana bakıyor diyorum ama aslında delip geçiyor bu zeki bakış beni...
Saçını arkaya atmış... İncecik telli saçının içinde bir papatya...
Saçına taktığı çiçek kadar güzel...
Nil Buket Gülergin...
Belli, gülümsemesini, hayata bakmasını bilen bir insan.
Sevenlerini, sevdiklerini, arkada bırakıp gidemeyecek kadar çok sevilmiş...
O artık yaşamıyor…
Ama Güzel İzmir’in güzel insanları, hayatı ve insanları nasıl seveceklerini bildikleri için, o orman olup yeniden yaşayacak doğduğu yerde…
“Meleğim” diye severmiş annesi…
Bir melek kadar narin duruşu...
Bir melek kadar sevecen…
Adına orman yapıyor sevenleri…
Kısacık hayatında bu kadar büyük bir işi başarmak, ancak bir melek saflığı ile olabilir.
Nil Ormanı...
Nil’in ormanı...
Annesi meleğim diye severmiş...
“bebeğim” diyor şimdi...
“Bebeğim, sıkıldıkça ormanında uçarsın annemmm.”
Böyle sevelim birbirimizi... Böyle yaşayalım ve yaşatalım...
Ege Orman Vakfı, Çeşme Ildır’da kıraç bir tepeyi seçmiş Nil için...
Orman olacak... Nil’in ormanı...
* * * * *
İlgilenenler için not: http://www.facebook.com/groups/158366517605021/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder