11 Kasım 2011 Cuma

ŞİMDİ YAPMALIYIZ

KÖŞETAŞI REHA İLHAN
ÇOCUKLARIMIZ….
Sadece üç çocuk ve tecavüz başlığı altında konuştuğumuz çocuklarımız.
Bunun dışında yetişkinlerin , çocukları ve onların hayatlarını konuştuklarını düşünmüyorum.
Ülkeyi yönetenlerin durup durup bel altı vurduğu her tartışma konusu gibi bu konuda fena halde kirletildi.
Çocuklarımız hakkında, yani ülkemizin geleceği ile ilgili olarak düzgün işler yapmak bir yana düzgün iki cümle bile kurmuyoruz.
Tabii ki dehşetli bir baskı altındayız.
Tabii ki hayatın her alanından dışarı itiliyoruz.
Tabii ki bin bir türlü mazeretiniz var.
Tabii ki haklısınız.
Ama….
Yapmamız gerekenleri çocuklarımız için de yapmayacaksak , kimin için yapacağız.
Ulusal eğitim sisteminin bozulması yeni değil.
Sadece giderek daha da kabalaşıyorlar.
Bilimden uzaklaşıp , çocuklarımıza bir biri ile bağdaşmayan bir yığın saçmalığı ders diye ezberletiyorlar.
Bunu bilerek , yani planlı olarak yapıyorlar.
İyi de biz ne yapıyoruz.?
Sonuçta onlar bizim çocuklarımız.
Onlar için yapabileceğimiz bir şeyler olmalı.
Uyuşmuş beyinlerini ,uyuşmuş bedenlerini silkeleyip, bilime açık ,içinde yaşadığı Dünya’yı anlayan ve seven kişiler olmalarını sağlamalıyız.
Sahip çıktığımız tüm değerlerin odağında bu yok mu?
Düşünen, bilime bağlı , soran , sorgulayan ve öğrenen özgür insan.
Bedava diyerek zorla verdikleri kitapların dışında bilgiye ulaşabilen çocuklarımız olmalı.
Hayatın içerisinde kalmayı başarmalıyız.
“Onlarla birlikte yaşamak istediğimiz hayata” sıkı sıkıya tutunmalıyız..
Yılgınlığa , bıkkınlığa düşmeden çocuklarımız için bu hayata sahip çıkmalıyız.
Bunu kendimiz için , onlar ve onların çocukları için,
Şimdi yapmalıyız.

Hiç yorum yok: